Khutbah Jum'at Bahasa Sunda

Kaom Muslimin sidang jum’ah anu mulya  !

           

    Kanjeng Nabi Muhammad saw diutus ka dunya ku Allah swt  pikeun ngomean  ahlak manusa.Anjeunna ningali ahlak  manusa anu geus ruksak,teras  masihan  aturan pikeun  pergaulan hirup,supaya ahlak manusa jadi hade.

    Saparantos Kanjeng Nabi nyobi nyebarkeun kabeneran di Mekah,ku kakuatan Abu Jahal,Abu Lahab jeung antek-antekna,lain bae eta bebeneran teh teu ditarima, tapi malah Nabi nepi ka diusir.Ieu sadayana dirasakeun ku anjeunna dina perjuangan nangtungkeun bebeneran.Di Mekah anjeunna diwujuk supaya kabeneran diaku salaku hal nu teu bener, diancam,digertak supaya nu bener teh di anggap bohong.Tapi anjeuna teu kersaeun,malah ieu pisan  anu jadi  sabab anjeunna hijrah ka Madinah.     

    Sasumpingna ka Madinah,anjeunna ngadegkeun masjid.Ieu nu dipayunkeun  sareng  dijadikeun langkah kahiji.Nabi saw ngadegkeun masjid tahun 622 Masehi. Ti masjid Rosul ngawitan ngadamel rencana perjuangan.Bangunanana jeung bentukna masjid beda jeng bentuk bumi biasa teu siga anu dijieun ku urang,nu punuh ku perhiasan tur loba kamarna.Anjeunna teu ngadegkeun sakola,teu ngadeugkeun rumah sakit,padahal dua nana oge penting pikeun rohani jeung jasmani manusa.Naon margina ? Taya lian karana lamun manusa ngarti naon sababna eta masjid diayakeun, pasti manehanana bakal terang sagala anu diperlukeun keur hirupna di dinya.

    Kalolobaanana urang ayeuna ningali masjid teh ngan mangrupa hiji tempat anu didatangan unggal poe jum’ah.Di dinya urang ningali jalma karumpul  ngupingkeun nasehat terus shalat. Ngan sakitu paningal urang ayeuna,malah aya nu mandang Masjid teh hiji tempat ngan keur jalmi anu anti dunya anu  sok datang ka dinya teh.

    Geus kacida jauhna tina wujud jeung kahayang anu dimaksud ku masjid,sabab urang jauh tina bebeneran jeung teu biasa nangtungkeun  bebeneran. Hartina sujud ka Allah  nyaeta sumerah diri yen manusa kudu ngarasa yen kakawasaan jeung kakuatan kagungan Allah. Ku kituna manehanana moal wani ngabohong,khianat,nipu jeung sabangsana,sabab jalma bohong khianat, sombong  mah boga maksud nu teu cocog jeung tekad jalma nu sumerah diri.

    Lamun hal ieu bisa dirasakeun  ku manusa, tangtu manehannana jadi jalma jujur,wani ,ikhlas,anu kabehanana jadi tihang pergaulan jeung jadi tanda yen manehanana jalma berahlak .

    Ku ayana masjid, kaom Muslimin baheula jadi Mulya, sabab aranjeuna tiasa berhubungan sareng Allah, sareng sasama manusa.Tapi sanggeus  kaom Muslimin anu pandeurieunana ngalepaskeun  kadua perhubunganana boh hubungan sareng Allah, boh hubungan sareng sasama manusa,jadi hina tur lemah.Tepat pisan dawuhan Allah dina Al-Quran : “

“ Ditibankeun ka maranehana kahinaan di mana wae maranehna araya, kajaba upama maranehna nyekel pageuh kana tali Allah jeung tali manusa.”( Q.S.Ali Imran : 112 )

Para saderek  kaom Muslimin  !

        Tiantara kaom Muslimin aya nu jadi sudagar, prajurit, patani, atawa buruh, kadang  hese  pisan  papanggih. Tapi ku jalan berjama’ah babarengan di masjid,aranjeunna bisa paamprok  pateupung dangu, bakti ngabdi ka Allah swt. Umar Bin Khatab kasohor jalma  wanian, Khalid bin Walid ahli perang,Abdurahman bin ‘Auf sudagar, tapi upama aranjeunna asup ka masjid, aranjeunna teu ngarasa deui salaku pahlawan ahli perang atawa sudagar. Ku kituna atuh masjid teh bisa di jadikeun pusat tempat ngabahas masalah-masalah anu aya patalina jeung kapentingan umum,kapentingan Agama, nepi kabisa dilaksakeunana. Sadayana satujuan, sahate, teu pakia-kia Sudagar moal ngitung untung rugina, ahli perang moal ingeut kana Kapahlawanana, sadayana ngajungjung tinggi jenengan Allah nu Maha Esa.

     Dimasjid Kanjeng Nabi Muhammad saw bisa nangtungkeun bebeneran. Ku masjid kakuatan  Rum jeung Persi ditundukkeun, sareng Nabi Muhammad saw tiasa nyepeng kakawasaan di Mekah, sabab ti masjid dipencarkeun bebeneran kalawan dimasjid tempatna dimusyawarahkeun eta hak jeung bebeneran teh.

Kaom Muslimin Anu Mulya  !

  

      Ku Katerangan anu parantos dipedar tiluhur, tiasa kauninga pangaruh masjid pikeun nangtungkeun bebeneran. Dunya kaget mata simeuteun, naon sababna Nabi Muhammad saw tiasa nangtungkeun bebeneran, ngalawan kakuatan nu ngahalanganana, dina jangka waktu nu sakeudeung. Atuh sumebar beja ti suklakna ti suklakna yen sumberna teh nya masjid tea.

     Nepi ka ayeuna geus ampir 14 abad dunya nyahoeun kana pentingna masjid, tapi masjid kaayeunakeun mah teu saperti masjid nu ngabogaan wibawa saperti zaman Nabi sareng para shahabatna.

     Ayeuna urang hirup di zaman atum,nuklir, masing-masing mamerkeun kakuatan senjata,nepi ka saolah-olah bebeneran teh eleh ku kakuatan senjata, nu sigana kacida kawasana. Salagi masjid anu jadi sumber kakuatan islam dijauhan tur kurang didatangan  ku kaom Muslimin, tangtu bakal ngarasa yen bebeneran teh moal bisa nyebar kalawan pesat, sanajan make kakuatan senjata.

      Kaom Muslimin baheula sakaluarna ti masjid teu ngarasa kahalangan ku kakuatan sanjata pikeun nangtungkeun bebeneran. Ku kituna masjid jadi rame, dianggo nurutkeun fungsina, memang di dinya  sumberna kakuatan jeung jalan nu bener.

“Anu rek ngama’murkeun masjid-masjid Allah mah ngan wungkul jalmi-jalmi anu ariman ka Allah jeung kanu poe akhir,jeung anu ngadegkeun shalat sarta nyarumponan zakat anu heunteu sarieun salian ti ku Allah. Kusabab eta mugia maranehnan jadi ti antara jalma-jalma anu mareunang pituduh…( Q.S.At-taubah :18 )

Aya hiji hal anu perlu diperhatikeun, yaeta sanajan masjid teh di jieun ku manusa, tapi lain nu manusa. Masjid samata-mata tempat pikeun nyieun langkah langkah aturan/Undang undang Allah pikeun kapentingan pergaulan hirup manusa, lain pikeun kaperluan hiji jalmi atawa golongan.

Masjid pikeun umat Islam, mangrupa gedong perdamaian anu teu robah-robah jeung tyeu goncang. Di dinya nasib manusa jeung sasama bisa diperhitungkeun nurutkeun anggka-angka bebeneran jeung kaadilan.

Hadirin Rohimakumulloh

Sumangga Urang sami-sami ningkatkeun kataqwaan ka Allah Swt, kalayan taqwa anu saleresna. Taqwa pikeun jiwa ibadah, taqwa dina geurak-geurik tingkah laku jeung lampah : malahan taqwa anu bakal jadi bekel di poe kiamah.

Hadirin Rohimakumulloh.

Sakumaha urang parantos uningan, numawi urang kedah taqwa teh jalaran urang sadaya kagungan nafsu anu kahayang nafsu eta kadang  mawa cilaka, anu tinangtos bakal rugi dunya sareng akhirat.

Dina Al-quran surat Al-Ashr, Allah Swt, parantos nerangkeun, yen sakabeh jalmi oge rarugi, anging anu ariman, anu ngajalankeun kaalusan sarta silih papatahan jeung pada baturna kana jalan anu bener jeung silih papatahan kana kasabaran.

Urang sadaya kedah ngaraos untung, sarehna Allah Swt. Parantos nuduhkeun ka urang sifat-sifatna jalma anu baris salamet tur moal pinaggih jeung rugi, nya eta anu kaancikan ku anu opat perkara ieu :

1.    Iman, iman nyaeta jadi syarat pokok hirup salamet. Moal aya hiji jalma anu bageur lamun atina kosong tina iman. Kitu deui moal aya jalma anu murka, anging jalmi anu atina suwung tina iman.

Ari iman teh nyaeta yakin ati kana ayana Allah, yakin kana sifat-sifat-Na jeung kana padameulan-Na. Yakin kana benerna Rasulloh, yakin anu nimbulkeun kasadaran, teu cukup ngan sakadar taqlid, tegesna tuturuti ka batur, tapi yakinna teh kudu karana ngarti sorangan.

Jadi pikeun nyampurnakeun iman teu aya deui jalan lian ti kudu leukeun, daek mikir dina ilmu iman : sing nepi ka ngarti anu sabener-benerna, sarta sanggeus urang ngarti bener, tangtu kakara ngabogaan iman anu bener. Mun tos kitu moal unggut kalinduan gedag kaanginan, tapi tagen tetep dina jalan anu lempeng bener.

2.    Amal Shalih, nyaeta sugrining pagawean anu alus anu ngawungku kana perkara anu wajib jeung anu sunatna, saperti nulungan sasama anu menang kasusahan, boh ku tanaga, boh ku kaboga, boh ku harti atawa harta, ngurus barudak yatim, ngurusanan pakir miskin, nyieun adegan masjid atawa madrasah, mimpin ra`yat supaya beres hirupna jeung sugria pagawean anu mampaat keur balarea.

3.    Moal aya pijalmaeunnana anu daek ngajalankeun amal shalih saperti anu ditataan nembe, lian ti jalmi anu bener-bener imanna ka Allah jeung ka Rosul-Na. Sabab eta amal shalih teh bertentangan jeung hawa nafsuna jalma-jalma, tegesna hawa nafsu mah embungeun kana sagala kasholihan. Upama jalmi ngabogaan iman anu bener tangtu pangaruhna si nafsu teh jadi lembek moal aya daya.

4.    Silih papatahan pikeun kabeberan. Bener di dieu lain bener nurutkeun hawa nafsu, tapi bener nurutkeun pandangan Agama, pandangan Allah sareng Rasul-Na. Kusabab kitu tangtu sugria jalma mu`min mah pada terang ka nu bener mungguh Agama.

5.    Silih papatahan kana kasabaran. Jalma Mu`min mah tangtu moal aya nu ngedul, sabab salawasna silih papatahan jeung pada baturna supaya sabar nandangan wayahna, ngajalankeun rupa-rupa pagawean anu hese jeung bangga asal aya mamfaatna.

Hadirin Rohimakumulloh.

Samangsa-mangsa jalmi geus ngabogaan  sifat=sifat anu opat tadi, tinangtu bisa kaluar tina golongan jalma anu rarugi dunya akhirat.

Nun Gusti Pangeran Abdi sadaya, mugi jisim abdi sadaya dipaparin kakiatan sareng kasabaran dina enggoning ngalaksanakeun dawuhan Gusti ! Amin Ya Rabbal alamin.

Categories: PAI